De Busschere schetst in een compact maar degelijk gedocumenteerd essay hoe Gezelles persoonlijkheid en taal zich verhouden tot het Noorden, en corrigeert hardnekkige misverstanden over zijn zogenaamd louter West-Vlaamse taalparticularisme. Hij laat zien dat Gezelle ondanks kritiek op “schoolmeestershollands” intens in dialoog stond met Noord-Nederland (onder meer via Thijm en Winkler) en dat zijn taalgebruik naast West-Vlaamse elementen ook veel Hollandse en Middelnederlandse woorden omvat. Zo ontstaat het beeld van een brede, “al-Nederlandse” taalopvatting. Daarnaast belicht De Busschere Gezelle als taalpedagoog, met nadruk op leren “van binnen” in plaats van “van buiten”. Het resultaat is een verfrissende herwaardering die relevant is voor lezers in Noord en Zuid, inclusief Frans-Vlaanderen.

K. De Busschere

Taalmens en taalpedagoog, Guido Gezelle als factor van Benelux