Robrecht Hendrik De Smet (Tielt, 1875 – Brugge, 1937) was een Vlaamse priester, taalkundige, publicist en voorman van de katholieke Vlaamse beweging. Na zijn priesterwijding was hij leraar aan het Sint-Jozefscollege in Tielt en later aan het Kleinseminarie van Roeselare. Hij verwierf bekendheid door zijn inzet voor de vernederlandsing van het onderwijs en de clerus, en door zijn belangstelling voor taalzuivering en Vlaamse cultuurvorming. De Smet schreef talrijke artikelen over taal en opvoeding in katholieke tijdschriften zoals De Vlaamsche Vlagge en Biekorf, en stond in contact met prominente Vlaamse geestelijken en intellectuelen. Tijdens de Eerste Wereldoorlog stond hij kritisch tegenover het activisme, maar bleef wel ijveren voor een rechtvaardige positie van het Nederlands binnen kerk en staat. Na zijn dood in 1937 bleef zijn invloed voortleven in Vlaamse culturele en kerkelijke kringen. De academische zitting in Tielt op 12 november 1967 werd georganiseerd door lokale verenigingen, oud-leerlingen en geestesgenoten om zijn bijdrage aan de katholieke Vlaamse bewustwording te herdenken; het Huldeboek bundelde toespraken en essays over zijn persoon, zijn ideeën en zijn tijd.

Karel de Busschere Omaar Van Rie Romain Vanlandschoot Amand Dumon Michiel Vandekerckhove e.a.

Huldeboek Robrecht H. De Smet 1875-1937. Academische zitting Tielt 12 november 1967