Het werk schetst de oprichting en de evolutie van de stedelijke academie in Roeselare vanaf 1837, in de context van de Vlaamse onderwijstraditie en de culturele ontwikkeling in de 19de en vroege 20ste eeuw. Vallaeys beschrijft hoe de instelling aanvankelijk vooral gericht was op teken- en kunstonderricht en hoe ze gaandeweg een bredere rol kreeg in de artistieke vorming en het stedelijke verenigingsleven. Het boek gaat in op de rol van de verschillende directeuren en leraren, de groei van het leerlingenaantal, en de verwevenheid van de academie met de sociale en culturele geschiedenis van Roeselare. Speciale aandacht wordt besteed aan jubilea, prijzen en tentoonstellingen, die de academie een plaats gaven binnen het bredere Vlaamse kunst- en onderwijslandschap. Het is dus tegelijk een historische kroniek, een huldeboek en een bron voor wie zich interesseert in de ontwikkeling van kunstonderwijs in Vlaanderen.

Vallaeys Gaston

Geschiedenis van de academie te Rousselare (1837-1937)