Pieter Cauwe (ca1655-1712), zijn leven, zijn tijd eneen benadering van zijn werk

Numéro d'article 10175377

Pieter Cauwe, vermoedelijk geboren rond het midden van de zeventiende eeuw in Ardooie, was een dichter die later naar Brugge verhuisde en er in 1673 lid werd van de rederijkerskamer De Heilige Geest. Hij werkte er onder meer als portier van het Sint-Janshospitaal. Over zijn precieze levensloop bestaat onzekerheid: sommige bronnen vermelden 1655–1712 als zijn levensjaren, maar dit blijft omstreden. Cauwe verwierf bekendheid als auteur van Het gheestelyck opeeltjen van Hardoysche roose-bladers, een bundel van eenenveertig liederen met een uitgesproken religieus karakter. De teksten bezingen onder andere Maria, de geboorte van Christus, ziekte, dood en heiligenlevens. Zijn liederen zijn eenvoudig en volks van toon, maar getuigen van een oprechte devotie en een sterke verbondenheid met de geestelijke cultuur van zijn tijd. Het werk kende meerdere drukken — de vroegste uit het einde van de zeventiende eeuw — en bleef populair tot in de negentiende eeuw, toen zelfs Guido Gezelle enkele van zijn teksten bewerkte. Binnen de Vlaamse literatuurgeschiedenis geldt Cauwe als een overgangsfiguur tussen de late rederijkerstraditie en de devotionele volksdichtkunst. Zijn werk weerspiegelt de religieuze beleving en het taalgebruik van het West-Vlaamse volksleven in de zeventiende eeuw en vormt tegelijk een zeldzaam getuigenis van de blijvende vitaliteit van de geestelijke liedcultuur in de Zuidelijke Nederlanden.

Verkleuring.