In 'Mijn gevangenis' vertelt Dr. Eug. Van Oye zonder poespas over zijn ervaring van beschuldiging, gevangenschap en de psychische dwang van een absurd proces, waarbij hij zowel de harde realiteit van opsluiting als de innerlijke strijd schetst. Het werk handelt over “de naakte werkelijkheid van een weerzinwekkende verdachtmaking, van een absurde inhechtenishouderheid en van andere menselijke aberraties” volgens de recensie in Vlaamsche Arbeid. Hij refereert onder meer aan zijn opsluiting in het voormalig klooster van de Redemptoristinnen in de Katelijnestraat te Brugge, zoals hij ook later in zijn geschriften vermeldt.