In dit werk onderzoekt Fromm de morele en psychologische fundamenten van het menselijk handelen. Hij stelt dat de mens, uitgerust met zelfbewustzijn en verbeeldingskracht, in staat is normen en waarden te kennen en te verwerkelijken. Terwijl veel neuroses volgens hem gebaseerd zijn op ethische mislukkingen, is “aangepast zijn” niet per se een teken van morele deugd. Fromm betoogt dat men niet passief deugdzaam kan zijn, maar dat vrijheid en verantwoordelijkheid een actieve houding vereisen. Hij bekijkt de relaties tussen ethiek en karakterstructuur, en pleit voor een humanistische ethiek waarin de mens zelf de maat is van wat goed en kwaad betekent.

Erich Fromm

De zelfstandige mens. Een bijdrage tot de psychologie der ethiek