Een halve eeuw Vlaams idealisme: de ijzerbedevaarten in de archieven van de Standaard en haar lezers

Numéro d'article 10124518

Verantwoording Zondag 3 juli 1977 herdenken wij te Diksmuide, voor de vijftigste maal als volks bijeen, de dood van de frontsoldaten van 14-18. Het is ieder jaar opnieuw een dag van diepe bewogenheid. De jongens die sneuvelden, hebben hun kameraden die mochten verder leven, tot een bijzondere roeping geïnspireerd. In de IJzervlakte ontdekten de Vlaamse soldaten dat zij een volksgemeenschap vormden, en dat hun rechten en de kansen van de komende generaties bedreigd waren. De fronters die naar huis weerkeerden, hebben die ontdekking als een boodschap uitgedragen, ook om te getuigen dat het offer van de doden niet helemaal zinloos was geweest. De frontbeweging die in de loopgrachten geboren werd, deed de taalstrijd uitdijen tot een nationale bevrijdingsbeweging. Uit de kleine vriendengroep, die in 1920 op het kerkhof van Steenkerke knielde voor het graf van Joe English, groeide de Bedevaart van het Vlaamse volk. Een enige getuigenis van ontroering en dankbaarheid, van vredeszin en strijdbaarheid, van trouw en geloof. De jaarlijkse tocht naar een bron die niet opdroogt. De Vlaamse oudstrijders van 14-18 zijn nog maar met weinigen, maar de weg die zij baanden naar de toekomst, het puin en het kruis, is sinds diep opgegaan door de nieuwe generaties. De jongeren leren met tienduizenden te Diksmuide de strijd voor Vlaanderens zelfstandigheid kennen. Onze krant, die even voor de eerste bedevaart de Vlaamse beweging intrad, ging er van de eerste dag af fier op - en zij doet dat nog steeds - in haar standaard het AVV-VVK van de Heldenhuldezerk te mogen voeren, precies zoals de leuze van op de Toren de IJzervlakte zou gaan beheersen. Zij heeft het als een ereplicht beschouwd, naar aanleiding van de vijftigste bedevaart, het beste uit haar foto-archief (aangevuld met documenten uit de archieven van de heer Nestor Gerard en het IJzerbedevaartcomité) van een halve eeuw bedevaarten, te moeten verzamelen en publiek maken. Over heel Vlaanderen hebben onze lezers vanuit hun archief de documentatie nader aangevuld, zodat het een unieke verzameling van allen voor allen is kunnen worden. Wij danken die lezers, onze fotografen, en ook Clem de Ridder, Rik de Ghein, het IJzerbedevaartcomité, de uitgeverij Lannoo en de Vlaamse Toeristenbond voor de bezielende samenwerking. Dit boek is geen overzicht van een afgesloten periode, maar een gids voor de toekomst. Manu Ruys Hoofdredacteur De Standaard

pp. 140 / Geïllustreerd