De nieuwe roman van Piet van Aken handelt over een lid van een illegale groep die de klassieke twintig jaar later insinuaties opvangt over de oorzaak van de mislukking tijdens de Duitse bezetting van een verzetsactie, die geleid heeft tot zijn eigen deportatie en de dood van een ander lid; deze mislukking zou te wijten zijn aan verraad. Het verhaal volgt het hoofdpersonage op een speurtocht. Hij zoekt één voor één de leden van de groep op en elk van deze ontmoetingen plaatst hem op een drievoudig niveau: de opwelling van herinneringsbeelden, de herziening van zijn vroegere ervaringen, kennis, oordelen aan de hand van wat hij broksgewijs over dit verleden te weten komt en tenslotte de verbijsterende ervaring van het weerzien van mensen na het ontredderd werk van de tijd. Het over elkaar schuiven van deze drie ervaringsniveaus veroorzaakt verwarring, beklemming, ruïne, grondverschavingen in het bewustzijn. Van Aken grijpt de band van de mens aan de werkelijkheid aan op de meest broze van zijn schakels: de tijd. Het is in de tijd en de beleving van de tijd dat het conflict ontstaat tussen subjectieve en objectieve werkelijkheid: tussen de weerspiegelde maar beklijvende en de wezenlijke maar zich onbindende werkelijkheid. De personages van Van Aken zijn anarmatisch in die mate dat zij zich uit de greep van de eerste naar het bevrijdende inzicht der andere loswoelen. Hun opzet is niet in de eerste plaats slapende honden wakker te maken, maar zichzelf er voor te behoeden star slapende honden te ontadaren. John Bultinck Omslag: Anne Donker.

van Aken Paul

Slapende honden