“Op wandel” is een bundel beschouwende stukken van Hugo Verriest waarin hij in lyrisch-beschouwende taal reflecties deelt over natuur, armoede, spiritualiteit, dorpsleven, landschap en menselijke innerlijkheid. In verschillende hoofdstukken — o.a. “Velden”, “Armoede”, “Natuur”, “Kinderkopkes”, “Bloemen”, “O Zonne”, “Herworden” — beschrijft hij indrukken van land, geloof en alledaagse ervaringen met een warme, meditatieve toon. Het werk combineert een nostalgisch-religieuze inslag met aandacht voor natuur, eenvoud en de menselijke ziel.