Robin Hannelore (°1937, Pulle) werd in 1995 bekroond met de prijs voor letterkunde (proza) van de provincie Antwerpen voor De Buizerd van Krabbels (Uitg. Heibrand, Turnhout, 1994). Bij dezelfde uitgeverij verschenen Het Bloed van de Pelikaan (1991), De Orchideeëndief (1992), Een dikke Roman van Mauriac en andere Pulle Verhalen (1993), De witte Ree (1994), De Krekels van Pulle (1995) en Naar Sint-Job op een ezel zonder Kop (1996)., , Eén van de wonderbaarste verschijnselen in de natuur is de balts van de kemphanen. De mannetjes krijgen in de lente een prachtige kraag met verbluffende kleurvariaties. Zij leveren in de lek (de baltsarena of het toernooiveld) unieke schijngevechten om de wijfjes te imponeren. Binnen de lek bezit ieder mannetje zijn hof, zijn territorium. Sommige kemphanen tolereren in hun hof het gezelschap van een satellietmannetje, een soort oefenpartner. Satellietmannetjes zijn gekenmerkt door een witte kraag. Zij vormen een aparte genetische variant en worden nooit een zelfstandige territoriumbezitter. Tot paren krijgen ze slechts de gelegenheid wanneer hun meester te fel opgaat in het fladdersprongritueel tegenover de concurrenten, en dan nog..., , In deze tien novellen zijn de hoofdpersonen bijna allemaal kemphanen met een witte kraag. Het betekent dat ze eigenlijk niet meetellen, niet echt bepalend zijn voor het verloop van de geschiedenis, maar desondanks voor boeiend leven in de Kempense brouwerij zorgen., , Tien verhalen over mensen in de Belgische Kempen die graag een belangrijke plaats in het leven willen hebben maar tot de ontdekking moeten komen dat ze eigenlijk niet meetellen., , , , Inhoud:, , Tijgergenoegens, , De Ananasvelden in Ecuador, , De Afrekening, , De Koning van de groene Kikkers, , Een File van zeven Kilometer, , De Antwerpse Madame, , Een oude Rekening, , Martelares van de Liefde, , Kemphaan met witte Kraag, , Kloten van Witvis

Hannelore Robin

Kemphaan met witte kraag