Mon De Cocker, een 54-jarige stadsambtenaar, gaat met pensioen. Tot zijn grote verwondering breekt voor hem een periode van intens levensgenot aan. De Cocker ondervindt dat de Nieuwe Vrijheid zelfs de inhoud van dagelijkse woorden voor hem wijzigt. Hij ontdekt dat zijn geliefde geworden is: 'een namiddagvrouw, een morgenvrouw, een op alleurenavondeedagvrouw, een op alle uren van de dag te verwennen lievelijkheid.' Hij is de juichende bezitter van zijn onbelaste, ongehypothekeerde tijd. Zalig. Maar het is voor hem een Late Zaligheid. En kortstondig ook! Frank Liedel, Alleenloper, eigengereid, op zichzelf teruggeworpen schrijver, schreef deze raschte stinjoor en (hard) Vlaming - eerst Vlaanderen en dan God en Kleine Percke - zich op een aparte, geziene eigen plaats, in zijn driemaal onderscheiden roman 'De Kapersbride' (1964) vertolkt hij de blinde drang naar zelfontslaving van de sociaal gefrustreerde intellectueel. Met 'Bakker', zijn tweede grote roman, rot hij zich af tegen een onpersoonlijke bureaucratie (1982). Publiceerde daarnaast een aantal verhalenbundels en vele novellen.

Liedel Frank

De late zaligheid van Mon de Cocker