Wat goed is komt snel. Die waarheid is al zo oud als de sport zelf. Voor Steven Rooks gaat het zeker op. In 1979 werd hij wielrenner bij de junioren. Drie jaar later al kreeg hij een contract bij de roemruchte Raleigh-ploeg van Peter Post. Daarna ontwikkelde hij zich snel tot een specialist in de klassiekers en ging hij het onvermijdelijke gevecht aan met de gevestigde orde. Het voorlopige hoogtepunt in zijn opmerkelijke carrière bereikte hij vorig seizoen in de Tour de France, waarin hij er als eerste Nederlander in slaagde de begeerde bolletjestrui van het bergklassement naar Parijs te brengen, terwijl hij als tweede in de eindrangschikking eindigde achter Pedro Delgado. De bekroning kwam in december, toen hij Ruud Gullit opvolgde als sportman van het jaar, vóór de ster van het Europese voetbalkampioenschap voor landen, Marco van Basten. Het pad naar de top liep langs diepe dalen en kende enorme pieken. Voor het eerst vertelt Steven Rooks er openhartig over. Het is het succesverhaal van een eigenzinnig mens met een onverwrikbare eigen mening, maar ook het verhaal van de gewone jongen, die aan de top komt. Of zoals Steven Rooks zegt: ‘Als je talent hebt is het voor iedereen bereikbaar als je maar wilt en als je maar altijd je eigen koers vaart.’ In Steven Rooks, de sportman van het jaar, geeft hij openhartig zijn visie op die stelling. René van Oostveen, uitgever.

De Boer Mario

Steven Rooks, de sportman van het jaar