Knut Hamsun is een Nobelprijswinnaar. Kinderen van hun tijd (Børn av Tiden, 1913) vertelt het verhaal van de Noorse landjonker Løjtnant Willatz Holmsen, die zijn traditionele familiebezit in Segelfoss probeert te behouden in een tijd van grote maatschappelijke veranderingen. Zijn gezag wordt uitgedaagd door Holmengraa, een zelfgemaakte industrieel die terugkeert uit Mexico en stukken grond opkoopt, wat Holmsens financiële ondergang versnelt. Tegelijkertijd stort het huwelijk van Holmsen met Adelheid in, mede door haar nauwe banden met Holmengraa en andere vertegenwoordigers van de “nieuwe tijd”. Adelheid sterft jong, wat de tragiek versterkt. Uiteindelijk ontdekt Holmsen een lang verborgen goudschat waardoor hij op het nippertje zijn financiële ondergang ontloopt. Het boek gaat over het verval van oude maatschappelijke structuren, de botsing tussen aristocratie en burgerij, en de vroeg-20ste-eeuwse overgang in Noorwegen. Het laatste hoofdstuk: In deze novelle reflecteert Hamsun op de overgang van een generatie die opgroeide in een snel veranderende wereld. De verteller, een oudere figuur, kijkt terug op zijn jeugd en hoe idealen, liefde en ambities werden vervormd door maatschappelijke veranderingen en persoonlijke desillusies. Hij observeert de jongere generatie—zijn “kinderen van hun tijd”—en ziet hoe zij balans proberen te vinden in een leven dat gevormd wordt door moderniteit, technologie en verlies van traditie. De toon is melancholisch, introspectief, en trekt een weemoedige lijn tussen verleden en toekomst.

Knut Hamsun

Kinderen van hun tijd - Het laatste hoofdstuk