In het beroemde boek De laatste der Mohicanen, ten onrechte door velen voor louter jongenslectuur gehouden, schept James Fenimore Cooper (1809–1851), in feite de eerste Amerikaanse romancier van meer dan nationaal en tijdelijk portuur, in een tijd dat de Amerikaanse literatuur nog in de kinderschoenen stond, een geheel eigen Amerikaanse mythologie. Het boek behoort tot de zogeheten ‘leather-stocking tales’, de verhalen over de nobele pionier, de chevalier van de Amerikaanse wouden, ten tijde van de ‘French and Indian War’, halverwege de 18de eeuw, als de Indianen hun jachtterreinen nog bezitten. De pionier is Natty Bumppo, een legendarisch geworden karakter; de ‘laatste der Mohicanen’ draagt de naam Uncas. In deze beide personen weerspiegelt zich de confrontatie tussen de geciviliseerde barbarij van het immigrantenvolk en de ruwe beschaving van de autochtone bevolking. De laatste der Mohicanen is een schoolvoorbeeld van romantische literatuur met haar terug-naar-de-natuur-propaganda, haar patriottisme en haar desondanks sterke sociale kritiek. Het thema van het verdwijnende inheemse Amerika wordt bovendien gescendeerd door een zich in de upper-class afspelende liefdesaffaire. Niet alleen om de unieke synthese tussen spanning en romantiek, maar vooral ook om de vitaliteit en blijvende waarde behoort De laatste der Mohicanen tot de onsterfelijke avonturenromans. Oorspronkelijke titel: The Last of the Mohicans (1826). Omslagontwerp: Marius van Leeuwen. Zetwerk: Euroset, Amsterdam. Druk: Haasbeek, Alphen a/d Rijn. Bindwerk: Spiegelenberg, Zoetermeer. Copyright Nederlandse vertaling 1981 door Loeb uitgevers bv, Amsterdam.

James Fenimore Cooper Paul Schultink

De laatste der Mohicanen