Dorpen van zinsbedrog is de Nederlandse vertaling van Les Villages illusoires, een poëziebundel van Émile Verhaeren uit 1895. In deze cyclus roept Verhaeren het Vlaamse platteland op als een dreigende, veranderende wereld vol verwarring en vervreemding. De dorpen zijn geen idylles, maar plekken waar illusie en werkelijkheid door elkaar lopen, waar de moderniteit binnendringt in het traditionele boerenleven. Zijn symbolistische stijl geeft de teksten een bezwerend, ritmisch karakter, waarin beelden en emoties versmelten. De vertaling door Stefaan van den Bremt respecteert zowel de klank als de kracht van het origineel, en wordt aangevuld met gravures van Henri Ramah, die de sfeer van de gedichten visueel versterken. Het is een bundel over landschappen in transitie — geografisch én innerlijk.

Émile Verhaeren, Stefaan van den Bremt (translator)

Dorpen van gezinsbedrog. Les villages illusoires