De Rijmbijbel van Jacob van Maerlant is een didactisch en religieus dichtwerk in het Middelnederlands, geschreven ca. 1271, bedoeld voor een lekenpubliek. Van Maerlant baseerde zich vooral op de Historia Scholastica van Petrus Comestor, aangevuld met apocriefe verhalen en teksten van Flavius Josephus. Deel I: Het Oude Testament behandelt de schepping, aartsvaders, uittocht uit Egypte en het koningschap van Israël. Maerlant maakt het Oude Testament toegankelijk voor een middeleeuws publiek door duidelijke, vertellende rijmverzen. Deel II: Het Leven van Jezus: en bewerking van de vier evangeliën, met extra apocriefe elementen. Christus’ leven, leer en lijden worden verteld in sobere maar indringende stijl, met nadruk op morele lessen. Deel III: Die Wrake van Jherusalem, een vertelling van de val van Jeruzalem (70 n.Chr.), gebaseerd op Flavius Josephus. Sterk moraliserend, met de vernietiging van de stad als goddelijke straf voor de dood van Christus. Literair gezien is dit het meest episch-dramatische deel. Deel IV: Glossarium. Een uitvoerige verklaring van moeilijkheden in taalgebruik, zinsbouw en betekenis, samengesteld door J. David. Onmisbaar voor moderne lezers of onderzoekers van het Middelnederlands.

Jacob van Maerlant, J. David (editor)

Rijmbijbel met voorrede, varianten van hss., aenteekeningen en glossarium.